Canla başla görev yaptığı İzmir Ödemiş Zeytinlik (Genev) Köyü’ndeki kabristana, vasiyeti, isteği üzerine defnedildi. Allah gani gani rahmet eylesin, mekânı cennet olsun.
Melekti zaten ‘Beyaz melek’ti.
Hemşire olarak çok yararlı, yerinde hizmetlerde bulundu.
Bizzat şahidim.
Yapmacık, göstermelik değildi.
Belli olur zaten, anlarız.
Hastasıyla ağlar, hastasıyla gülerdi.
Çocukla, çocuk olurdu.
Karıncayı bile incitmezdi.
İnsanlara tepeden bakmaz, azarlamazdı.
Tam bir insan evladıydı.
‘Allah sevdiğini yanına erken alır’ derler.
Ne derece hakikatli bir sözdür, bilemiyorum.
Öyle oldu galiba, yaradan erken aldı yanına.
Çok çileler çekti, belli etmedi.
Ah vah kelimeleri duymadım hiç.
Kanser illetiyle de boğuştu.
Ömrü bu kadarmış.
Her ölüm erken, zaten.
Canla başla görev yaptığı İzmir Ödemiş Zeytinlik (Genev) Köyü’ndeki kabristana, vasiyeti, isteği üzerine defnedildi.
Allah gani gani rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
Mukadderat ne diyelim.
Sizi tanıdığıma çok sevindim, iyi ki varsınız dediğim insanlardansınız Asiye hemşiranım.
1 yaş büyüktünüz benden, hemşire abla derdim.
Buna bile kızmazdınız.
Bir gün bir yerlerde buluşma umuduyla.
Şimdilik hoşça kal, Allah’a emanetsin hemşiranım.
Ziyarete geleceğim, mutlaka.
Teyzemgiller, teyzem Şükran Açıkalın, eniştem Mehmet Zeki Açıkalın, evlatları kuzenler Maide, Emine ile Ahmet maile orada yaşadı.
Kışın Genev’de yazın Gölcük’te.
Her kış mutlaka giderdik, bilirim Genev’i.
Eniştem Mehmet Zeki Açıkalın Tarım Kredi Kooperatifi müdürüydü.
O yıllar geldi gözümün önüne.
Yeşili, doğayı, hayvanları, insanları, her canlıyı severdin.
Yaşadın, yaşattın, iyileştirdin, şimdi dinlen diyelim.
Boyut ve konum değişti o kadar.
Melektin zaten, melekliğe devam.
Ruhu şad olsun Asiye hemşiranım.
Seni çok özleyeceğim ablam.
Bak yine kızmadın.
Hemşireliğin piri, insanlığın meleği…
