‘Leb demeden leblebi’ deyimini kullanırız. Anlamı, söze başlamadan bir kimsenin ne söylediğini anlamak. Ben, zaman ve mekan azlığından ara sıra ‘leblebi’ demeden ‘leb’ biçiminde yazıyorum. Bu yazım ‘leblebi’ hakkında. Kastettiğim  bir deyim değil. Leblebi’nin kendisi.

Gıdalar yüksek ısıda pişirildiğinde yanmaya neden olur. Yanık gıda’larda uzmanların açıklamalarına göre başta karaciğer olmak üzere bağırsak ve  mesane kanserlerinin tetikleyicisi olabiliyor. Et dahil tükettiğimiz birçok gıda’ya ısıl işlem uyguluyoruz. Haşlama, fırınlama ve kızartma da ısının aşırı artması gıdaların yanmasına yol açıyor. Sonuçta bu  artış bir çok zararlı bileşikleri oluşturuyor.

Şimdi gelelim leblebiye. Leblebi nohut’un kavrulması ile elde edilir. A,C,E vitaminleri yönünden zengin ve tok tutma özelliği ile sevilen bir çerezdir. 1 çay bardağı leblebi  180 kalori içerir. Süleyman Demirel Üniversite’si Mühendislik Fakültesi Gıda Mühendisliği Bölümü’nün Leblebi araştırması sonuçları şöyle.’ En çok beğenilen leblebilerin 180 derece’de 8 dakika, 150 derece’de 6 dakika kavrulan leblebiler oldukları belirlenmiş. Ülkemize leblebiler çoğunlukla kuruyemiş satıcılarının dükkanları önüne konulan LPG’li makinalarda kavruluyor. Genellikle  kontrolu uzman kişilerce yapılmayan kavurma işlemi sonucunda, üzeri siyah noktalarla dolu  yanık leblebileri alıyoruz. Midemiz yanık leblebilerle doluyor. İncir’de, zeytin’de, işkembe’de Hidrojen Peroksit (beyazlatıcı) kullanımı Gıda Kodeksi’ne göre yasak. Leblebi üretiminde de  yanık oluşmasının önlenmesi için  gerekli tedbirlerin alınması gerekiyor. Benim bazı kuruyemiş satıcılarında gördüğüm üzeri siyah yanık izi olmayan leblebilerin odun ateşi fırınlarda kavrulduğunu öğrendim.

Sağlığımız için yanık leblebilere dikkat edelim.