İngiliz The Telegraph gazetesinin aktardığına göre, araştırma, 15 Mart-15 Temmuz 2020 tarihleri arasında Kovid-19 belirtileriyle hastanede tedavi edilen ve durumu kritik olan 230 yetişkin Ekvadorlu hasta üzerinde gerçekleştirildi. Bu kişilerin bir kısmı deniz seviyesindeki hastanelerde bir kısmı da rakımı 2850 metreye varan coğrafyalardaki hastanelerde tedavi görüyordu.

Hastaların neredeyse yarısının hipertansiyon, diyabet ya da kronik böbrek hastalığı gibi altta yatan bir sağlık sorunu bulunuyordu. Hastaların yüzde 65’i erkek, yaş ortalaması ise 60’tı.

NEREDEYSE İKİ KATI SÜRE

Yapılan incelemede ortaya şu sonuç çıktı. Yüksek rakımlı bölgelerdeki hastaların ortalama hayatta kalma süresi 39 günken, deniz seviyesindeki hastaların ortalama hayatta kalma süresi 21 gün, yani diğer grubun neredeyse yarısı oldu.

Uzmanlar bu durumun, yüksek rakımda yaşayan kişilerin hipoksemiye yani kandaki oksijen seviyesinin düşüklüğüne daha alışkın olmalarıyla açıklanabileceğini belirtti.

Hipoksemi, Kovid-19’un yaygın semptomlarından biri. Rakımın yükselmesi kandaki oksijen seviyelerinde düşüşe neden oluyor. Bir başka deyişle bu bölgelerde yaşayanların hipoksemiye toleransı daha yüksek oluyor.

Bilim dergisi medRxiv’te yayımlanan ve henüz hakem denetiminden geçmemiş olan araştırmanın özetinde uzmanların şu ifadeleri yer aldı:

“Yoğun bakım ünitesinde tedavi edilen bu kritik hastalara baktığımızda, yüksek rakımlı hastanelerde tedavi edilenlerin hayatta kalma sürelerinde gözle görülür bir artış bulunuyordu. Yüksek rakımlı yoğun bakım ünitesine yatırılan Kovid-19 hastalarının ağır vaka skorları 72 saat içinde iyileşme gösterdi. Üstelik solunum ve ventilasyon profilleri de düşük rakımdakilere göre daha iyiydi. Analimiz yaş, cinsiyet ve diğer önemli ölümcül yüklerin bu iyileşmede bir etki yapmadığını ortaya koydu.”