Sağlık da can da her şeyden değerlidir. Para, makam, kartvizit teferruattır. Önemli olan insandır, insan. A’dan Z’ye her sağlık çalışanı, emekçisi önemlidir, özel insandır. Sağlık için taş üstüne taş koyan her nefer, öğrenimi, eğitimi ne olursa olsun yarar sağlıyorsa, değer katıyorsa başımızın tacıdır. Özeli devleti sektörü hiç fark etmez. Okulunu bitirmek üzere olan kapıdan adımını atan stajyer de mutfakta işe yeni başlayan çömez aşçı yamağı da isim yapmış hekim de hemşire de tıbbi, evsel, kâğıt atıklarını, çöpleri toplayan da emek verendir. Sağlık sektörü kocaman bir ailedir. Kadir kıymet yaşarken, sağlık elde iken değerini bilmek gerek. Top, spor yok 1 yıldır, yaşadık, göremedik, üzüldük. Tıp’sız, sağlık çalışanları olmadan da asla olmaz. İyi biline. Kutlu olsun tamam da mutlu olsun daha iyi.
EMPATİ YAPINIZ EMPATİ
İş çok, yapılacak çok, hastalığın, yaşın o an ki durumun çok önemi vardır. Bilemezsin sen. Herkes ilgi bekler, öncelik bekler, neden ki Sağlık problemin sana çok yoğun, ağır gelebilir. Düşün ki senden daha beteri vardır mutlaka, bilemezsin sen. Hep kendini, yakınlarını düşünme. Biraz empati yap. Her hafta hastaneyi gideni var bilirim, hasta olmadığı halde. Primi yattı ya, illa gidecek her şeye rağmen. Bir şeyciği de olmasa da hakkını aradığını söyler. Oysa daha acil hastanın önünü keser, en büyük hakkı yer, farkına varmaz, aklına şiddet gelir. Sağlık emekçisi canı veren de değildir, canı alacak olan da. Yaşatmak, biraz daha ertelemek için kendisine tıbbi, tıpsal güç verilen özel insanlardır. Bu böyle biline. Her meslekteki gibi, o güzelim beyaz önlüğü hak etmeyen de olsa, dayak, şiddet değildir bunun karşılığı, bilemezsin sen. Tama biraz dikkatli olmak gerek de gülüyorlar, sohbet ediyorlar diyen de çıkar. Ne yapsın surat mı assın yani. Öne bakarsan sadece arkayı göremezsin. Arka planda neyle cebelleşiyorlar bilemezsin sen. Her şey gördüğün, düşündüğün gibi olmayabilir, iyi düşün çevrene iyi bak. Hastane orası, pastane değil.
BEYAZ ÖNLÜKLE YEŞİL SAHAYA
Menemenspor ile Adanaspor karşılaşacakları maç öncesi seremoniye beyaz önlüklerle çıktılar, harika bir iş yaptılar. 14 Mart Tıp Bayramı nedeniyle. Pandemi döneminde canla başla mücadele veren sağlık çalışanlarına önlükleriyle jest yapan, yanında olduklarını gösteren futbolcular, değer kattı, teşekkürler. Her iki ekip de İstiklal Marşı’mızı üstünde bembeyaz önlüklerle, hep bir ağızdan okudular. Hakemler de böyle bir güzellik yapsalar, önlük giyseler, pankart açsalar, ellerinde karanfil futbolculara, seyircilere verseler. Olmaz mı ? Korkmayın bu kadar insandan, insanı sevin. Sevgisizlikten, güvensizlikten oluyor zaten her şey. TFF, MHK, TFFHGD karşı çıkar ‘Olmaaaz’ der hemen, siyaset karışır, garip bir yola sokulur diye endişe ederler, korkmayın bu kadar. Bilmem 30, 40 küsur yıldır karıştı karışacağı kadar zaten. Bir yerden başlamalı, bi’şey yapmalı.
***
ÇİÇEK VERMEK GEREK
Yedek subaylığım süresince hayatımın en güzel 14 ayını bir İzmirli, Eşrefpaşalı olarak Diyarbakır’da geçirdim. Doya doya yaşadım. 25 yıl önce. ‘Hakemlik yapma’ dediler, gittim yaptım. Akşam dolaşma dediler, gecenin köründe çorba içmeye, sabah erkenden ciğer yemeye gittim. ‘Araçla git, yaya dolaşma’ dediler, minibüse de bindim, aylak aylak da dolaştım. Bir şey olmadı, olamaz da. Seveceksin insanları, seversen, değer verirsen, kılına bile zarar gelmez. O dönem Talat Tokat ile Bülent Yavuz hocalarım, 3.Lig’de iki ayrı grupta yer alan 4 Diyarbakır takımının, 4 maçına beni verdiler. İlk maçıma çıkarken, ne yapayım diye düşündüm. İzmir’de de yaptım aynısını. Yedek kulübesi dahil hepsine ayrı ayrı çiçek yaptırdım. Seremonide her iki takım kaptanına kocaman çiçek verdim. Çok güzel oldu 3 kez daha yaptım, diğer maçlarda da. Bağlamak, korkup aman olay çıkarmasınlar filan diye de değil. Elimde çiçeklerle çıkarken görmeliydiniz o harika bakışları. Az bile yaptım diye pişman olmadım değil. Hiç yaşamamışlar ki, böyle bir şeyi. Maçta düşeni kaldırdım, elinden, kolundan tuttum, dokundum: Kartsız, olaysız maç bitti. Ne kaybettim, insan kazandım, insanlık kazandı. Bu da bana yetti. Tadı hala hafızamda.
MİLLİLERİMİZE BAŞARILAR
Siz bu satırları okurken, onlar kamptalar harıl harıl çalışıyorlar Antalya Kemer’de. Tokyo Paralimpik Oyunları’na hazırlanan Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımımız’a davet edildi İBB’li 8 başarılı isim. 23 marta kadar sürecek kampta şampiyonaya hazırlanacaklar. Antrenör Erdinç Kılıç ile masör Serkan Sezginci de görev yapacak. İzmir Büyükşehir Belediyesporlu sporcu kardeşlerim Mahsun İpekşen, Ahmet Efetürk, Volkan Aydeniz, Rıdvan Aksoy, Ramazan Kahriman ile Mustafa Şahin ile tüm ekibimize, emeği geçen herkese sonsuz başarılar diliyorum. İyi ki varsınız, yolunuz açık olsun. Marşımız dinletin, gururu yeter.
