Motosiklet kullanmayı çok severdi, merakı da vardı.
Vazgeçilmeziydi, hız tutkusu.
İki kez hayati kaza geçerdi.
Çok büyük sağlık sorunu yaşamadan atlattı.
Vazgeçti, sattı motorunu.
Motor tutkusu bir şey yapamadı.
Kansere yenik düştü.
Çok iyi insan, çok iyi hekim, çok iyi uzmandı.
Hayır duası çok aldı.
Paracı, havalı, doktor değil, gönüllerin doktoruydu.
Ekibini de iyi yetiştirir, güvenirdi.
Çok sayıda da sağlık elemanı yetiştirdi.
Bilir, bildiğini de zevkle aktarırdı.
Çok güzel günlerimiz oldu, saygıyla, sevgiyle.
Şu fani dünyada, olması gereken de bu değil mi zaten.
Canım kardeşim, değerli hocam, kardiyolog, kardiyoloji uzmanı, kalp doktoru, anjiyocu, Uz.Dr.Hakan Gürçınar.
Hayata bağladığın, umut verdiğin, şifa dağıttığın hastaların minnettardır, hepimiz minnettarız.
Hastaların, sevenlerin, saygı duyanların bir gün şefaatçin olsun, temiz kalbine.
Bu yazıyı okurken, okuyanlardan haber verenlerden duyan hayır duası eden özellikle yaşlı teyze ve amcalarım çoktur.
İlaçlarını çok güzel ayarlarlar tek tek anlatırdı.
Hastalarının elini öpen doktordu O.
Hastaya saygısı büyüktü.
Aşağılamaz, küçümsemez, hiç sinirlenmezdi.
Erken oldu, hem de çok erken.
Tıpkı Op.Dr.Mehmet Murat Gök hocamız gibi.
Ne diyelim, bazen elden bir şey gelmiyor.
Mukadderat, takdiri ilahi.
Allah gani gani rahmet eylesin, nurlar, ışıklar içinde kal canım hocam kardeşim.
Bir gün bir yerde yine buluşmak üzere.
Söz, sizi unutmayacağız.
Kalbimizde yaşayacaksın gönüllerin, kalplerin dostu.
