Trabzon’da ömürlerinin 40 yılını birlikte geçiren Zehra (64) ve Engin (70) Kuku çifti, 20 senedir de ”Vira bismillah” deyip tekneleriyle açılarak balıkçılık yapıyor. Fırtınası eksilmeyen Karadeniz’de çalışan çift, yaşamın zorluklarına da birlikte göğüs gerdiklerini söylüyor.
Zehra-Engin Kuku çifti, Trabzon’un Sürmene ilçesi Yeniay Limanı’nda takalarıyla açıldıkları Karadeniz’de balıkçılıkla geçimlerini sağlıyor.
Üç kız çocuğu sahibi çift, 40 yıllık evliliklerinde 20 yıldır da hayat arkadaşlığının yanı sıra iş arkadaşı olarak da yaşamı paylaşıyor.
Fırtınası eksilmeyen Karadeniz’de çalışan çift, yaşamın zorluklarına da birlikte göğüs gerdiklerini söylüyor.
Eşiyle balıkçılık yapan Zehra Kuku, geçim sıkıntısını nedeniyle başladığı balıkçılığı zamanla sevdiğini söyleyerek şöyle konuştu:
“Bağ bahçeyi o kadar sevmiyorum, bu işi daha çok seviyorum. Eşimle birlikte güzel de çalışıyoruz. Ekmek paramızı çıkarıyoruz. 40 senedir evliyiz, 3 çocuk var. Balıkçılığa başlayalı 20 seneyi geçti. Eşimle birlikte denize çıkıyoruz, beraber ağ çekiyoruz, ağ atıyoruz.
Hep beraber yapıyoruz. Erkek çocuğumuz olmadığı için çalıştık, birbirimize destek olduk. Çocuklarımız da biraz büyüyünce denize çıktık. İşimden gurur duyuyorum.”
Denizde stres attığını anlatan Zehra Kuku, “Burada kafam bomboş oluyor. Hele denize açıldığım zaman hepten huzur buluyorum. Bu işin zorluğu çok. Zevkle severek yaptığın için zorluğu unutuyorsun” dedi.
Eşinin 20 yıldır yardım ettiğini ve denizin zorluklarına birlikte göğüs gerdiklerini anlatan Engin Kuku da, “30 sene çalıştım sonra kayık yaptım. Eşim çok yardımcı oluyor. O balık kurtarırdı, ben yemek yapardım. Çok güzel balık kurtarır. Ağ yapmakta da çok yardımı oldu bana. Yaşlandık artık. Günün birinde biz de balıkçılığı bırakacağız” diye konuştu.
Denizde olmanın çok zorluğu olduğunu da belirten Kuku, başından geçen bir olayı şu sözlerle anlattı:
”Bir keresinde Of’tan gelirken hava kötü oldu. Kayığın motoru durmak üzere, dümeni eşime verdim ben motorun başına geçtim. Arkadaşlarımız bizi aramaya çıktılar. Sonra kurtulduk. O zamandan sonra ‘Canımı kurtarırsam bu işi bir daha yapmam’ dedim. Zorluklar zamanla unutuluyor.”
