‘Elalem ne der sonra’dan bugünlere geldik.
‘Hayat senin hayatın’.
‘Şen yaşa’
‘Önce sen’.
‘Yaşa ki yaşam sana gülsün’.
Hep.
Ben, ben, ben.
Nereye kadar.
Bugünlere geldik.
Kendini düşün, önce sen tamam da.
Bu kadar bencillik olmaz.
Senin dışında da hayat var.
Kibir, gösteriş, umarsamazlık tonla.
Egolar tavan.
Başkasını düşünmez oldu.
Aslında ben demekten, kendine küstü.
Psikolojiler bundan yerlerde.
Kendini beğenmeyen çatlarmış.
O da tamam da.
Başkasını sevmeyen saymayan hoş görmeyen.
Kendini sevemez.
Bir bakmış hayat bitivermiş.
Ruhuna El Fatiha, haydi güle güle.
Bu kadar basit.
Vazgeçilmez değilsin.
Kimler geldi geçti.
Bir sen mi kazık çakacaksın.
Aşırıya kaçma.
Sevmek saymak yallı yullu olmak demek değil.
Mesafeni de koru.
Sev say yeter ki.
Kaçarsan, içinden çıkamazsın.
Bir yere de kaçamazsın.
