Çok değişik duygular yaşadık.
Barajımız doldu.
İzmir’de görülmemiş sağanak nedeniyle yaşanan sel felaketinde suya kapılıp, sürüklenen araçta bulunan Kaan Soydan ile yanındaki kayınpederi Hıdır Öztürk’ün araç içinde sıkışarak hayatını kaybetti.
Onlarca ev, dükkân zarar gördü, yaşanamaz hale geldi, araçlar da öyle.
Düz alanda dizime kadar yükselen yağmuru ilk kez gördüm İzmir’imde.
Yokuştan inerken dere akıyordu sanki, sendeledim, düşüyordum, belki de şu an yoktum.
Telefonda ağlamaklıydı sesi.
34 yıldır, tanıyorum.
‘Ne oldu abi’ diye sordum, ‘Sesiniz bir tuhaf geliyor’.
Şeker hastası, diyabetik hasta.
‘Depomuzdaki, büromuzdaki bütün gazeteler sular altında kaldı, çok üzgünüm’ dedi.
İçim cız etti.
Yan taraftaki apartmanın istinat duvarını da su baskını yıktı.
Koca semtin suyu, zemin kattaki yerimizi suyla kapladı.
Dize kadar suyla doldu.
Bilgisayarlar, kasaları, klavyeler mahvoldu.
Yüzlerce kitap, dergi, mecmua, katalog, yok oldu.
Nasıl üzülmez insan.
Canımızı zor kurtardık, evimizde iyi durumda şükürler olsun ama.
İşte kitap hastası, kütüphane sevdalısı olduğumuz için, ciğerimiz yandı yine de.
İzmir Üçkuyular Mahallesi’nde Çağlayan Irmak Atatürk Çocukları Kütüphanesi var, kütüphanemiz var park içinde.
Ve daha niceleri.
Şükürler olsun ordaki kitaplar zarar görmedi.
Ancak 6000 civarında okunası yayınlar, yok artık.
Mis gibi kâğıt kokusu gitti, rutubet kokusu geldi.
Yeni basılan, mis gibi okan haberhürriyeti gazetemiz vardı aralarında.
İbrahim Irmak üstadımdan özellikle rica etmiştim.
Emekli öğretmen, Aliağa ve Foça tarihini yazan, son olarak Yörükler’i yazan Cevat Yıldırım hocamı öğretmenimin haberini yazmıştım, kitabını haber yapmıştım.
‘Bir balya ayırır mısınız’ demiştim İbrahim Irmak üstadıma, o da sağ olsun var olsun ‘Ne demek hay hay’ demişti.
Olmadı, Cevat hocama sürpriz yapacaktım, olmadı.
Altınordu Spor Kulübü’nün su tasarrufunu da yazmıştım, o da suyla beraber gitti.
Ne diyelim Allah başka keder vermesin.
İbrahim Irmak ağabeyim, sağlığınıza bir şey olmasın da.
Yine buluruz, toplarız, gönderirler, o güzelim kitapları.
Sil baştan başlarız.
Yeter ki sağlık olsun, canımız olsun.
Biz olacağız ki kitap olsun.
Üzülme emi İbrahim ağabeyim, her zaman, 34 yıldır yanınızdayım.
Yanınızdan ayrılırsam ‘namerdim’.
Yeter ki siz sağ olun, yaşayın.
Kitap bulunur.
Kimseden medet ummadan, şaklabanlık yapmadan, kendi cebinizden, sağlığınızdan vererek HABERHÜRRİYETİ GAZETESİ çıkartıyorsunuz ya.
Atatürk Çocukları Kütüphanesi’ni yaşatıp, onlarca insana, ücretsiz kitap okutturuyorsunuz ya.
Ücretsiz, ‘Seç götür, oku getir’ prensibiyle.
Allah razı olsun sizden, ustam.
Allah sizin ömrünüze ömür, sağlığınıza sağlık katsın.
Sel gelir geçer, su yolunu bulur akar gider.
Kitap da bulunur, kitap getiren gönüllü de çıkar.
Mutlaka, illaki.
Ama bir tane İbrahim Irmak ağabeyim var.
Siz üzülmeyin kıyamam ben size canım ustam, üstadım, duayenim.
Sizin gibi namuslu, onurlu, dürüst gazeteci bize gerek, bize.
Beldeki fıtığa da dikkat.
Yormayın fazla kendinizi.
6000 yayın gider, İbrahim Irmak gibisi ise bir daha gelmez.
Nokta.
Sevgi ve saygılarımla.
