Her yer kapandı, her yer kapalı, her yerde karantina var, sokağa çıkma yasağı var, bir tek Süper Lig ile yavrusu 1.Lig açık, tam gaz, ful korona, devam ediyor, ısrarla, inatla, her şeye rağmen.
Eskiden maç öncelerinde haber yaparken, muhtemel kadroları yazardık.
Bir de üç unsuru belirtirdik önemle, şimdi ise bu üçten dörde çıktı.
Kart cezalısı, sakat ve de kadro dışı diye belirtilen özellikler vardı, şimdi ise Covid19 pozitif adında bir şıkkımız daha oldu, Allah beterinden saklasın.
Malumunuz ısrarla oynattıkları adına süper denen lige, bu yıl isim vermediler, Sağlık Çalışanları Sezonu olsun diye yazmıştık.
Yüzlerce hekim, hemşire, diş hekimi, eczacı, sağlık çalışanını meslek şehidi verdik, nurlar içinde yatsınlar. TBMM’de COVİD19’un meslek hastalığı sayılması kabul edildi, iş imzaya ve de resmileşmesine kaldı, haydi hayırlısı.
İzmir’in yetiştirdiği Beşiktaş’ta da 1 numara olan efsane kaleci Mustafa Güngören ağabeyimiz ile gazeteci üstadımız Mehmet Çelik kardeşim koronayı atlatmak için çaba gösteriyorlar, başaracaklar inşallah. Gazeteci büyüğüm, usta araştırmacı, olgun insan Nüvit Tokdemir ağabeyim de hastanede tedavi altına alındı, tedavi görüyor, tetkikleri yapılıyor.
Korona değil ama öyle bir ikilemdeyim ki, hangi hastalık ne yapar belli değil.
Gırtlağında sorun var, patolojik tetkikler sonrası belli olacak son durum.
Mustafa ağabeyime, Mehmet kardeşime, Nüvit ağabeyime ve tedavi gören tüm tanıdık, tanımadık hastalarımıza şifalar diliyorum, sevgilerimi saygılarımı sunuyorum.
Hayat, yaşam sürprizlerle dolu, o kadar çok da kısa ki. Kelebek ömrü gibi.
Hiç öyle küsmeye, kavgaya da gerek yok.
Haklı olsan ne olur, haksız yerine konsan ne olur.
Görüyoruz işte korona denen illet bir de deprem ve kaybettiğimiz 116 can, bir daha bir kez daha düşünmemizi sağladı.
Zirvede iken yalnız kalırsın, aşağıya inerken de aynı kişiler bekliyor olacak.
İki kişi yıllar sonra, karşı karşıya geldi, onurla, gururla, birbirlerinin bakacak yüzleri oldu.
70’li yıllar, iki genç, biri genç amatör futbolcu, adı ne tesadüftür ki şimdilerde olmayan, kapanan Karantina Spor Kulübü’nde futbol oynuyor, hem de üniversitede öğrenimi sürdürüyor, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde öğrencisi.
6 yıllık öğrenimi sırasında da devam ettirdi, toptan da tıptan da vazgeçmeden.
Op.Dr.Ünal Boz’dan bahsediyorum.
İhtisasını da tamamladı.
Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı oldu, İzmir Karataş Hastanesi’nde görev yapıyor.
Diğer isim Ahmet Akçay, Beynelmilel Hakemimiz, daha sonra yıllarda daha da büyüdü, ünlü oldu. Vazgeçilmez hakem oldu, MHK üyeliğimi de yapan kişidir.
Faal hakem, faal gözlemci değil artık, halen saygı duyulan bir kişi ama.
Boz ile Akçay ikilisi çok maçta karşılaştı, saygıyı, sevgiyi hiç kaybetmeden.
Yıllar geçti üzerinden, Ahmet hocamız yılların verdiği yorgunluğun ve de yaş almışlığın etkisiyle bacaklarından, eşi Gülsüm ablamın da kollarından ağrısı vardı.
Randevu aldılar muayene odasına girdiklerinde Op.Dr.Ünal Boz hemen tanıdı, sarılamadılar haliyle birbirlerine ama hoş bir sürpriz oldu, saygı ve sevgi yine tavan yaptı.
Ne yaparsan yap yeter ki bakacak yüzün olsun işte böyle, teşekkürler hocalarım.
Buyrun size güzel bir ahde vefa örneği daha.
Mustafa Küçükoğullarından, Tatlı Mustafa, sevdiğim saydığım bir spor adamı, 7 yıl önce vefat etti. Yeşilova 2816 numaralı sokaktan 55 yıl boyunca geçti, evine, antrenmana giderken.
Konak Belediye Başkanı Abdül Batur da karar aldırarak 2816 sokağın adını Tatlı Mustafa Sokağı olarak değiştirdi, teşekkürler.
Mukadderat işte, mekanları cennet olsun, Mustafa hocamızı kaybettikten sonra önceki gün de hayat arkadaşı, üç erkek evlatları Akın, Metin Serkan Küçükoğullarından’ın annesi, Kamuran teyzemizi de korona yüzünden kaybettik.
Ve Tatlı Mustafa adı verilen sokaktan son kez Kamuran teyzem de geçti, ruhları şad olsun.
