Günümüzde okul öncesi eğitim kurumlarının önemi hemen herkes tarafından kabul edilmektedir. Ancak, okul öncesi eğitim kurumların işlevini, çalışan annelerin çocuklarını emanet ettikleri bir çeşit bakımevi gibi değerlendirerek açıklamak doğru olmayacaktır. Anneler çalışsın ya da çalışmasın, okul öncesi dönemdeki çocukların tümü, eğitim yaşantılarının ilk basamağını oluşturan okul öncesi eğitim kurumlarından geçmelidirler.
Okulöncesi eğitim kurumları; kişiliğin şekil aldığı bu dönemde çocukların fiziksel, sosyal, duygusal ve bilişsel gelişimleri açısından en sağlıklı şekilde geçirmesini, onları hayata hazırlamayı ve aileyi okul öncesi eğitimi konusunda bilgilendirmeyi amaçlamaktadır. Çocuk, tüm gelişimlerine ilişkin temel bilgi beceri tutum ve alışkanlıkları ailede kazanmaktadır. Bu açıdan aile, çocuğun bakımı gelişimi ve eğitiminden sorumlu başlıca kurum olma özelliğini taşımaktadır. Aileden sonra, Okul öncesi eğitim kurumları çocuğu, toplumsal yaşama hazırlamada aileyi destekleyen kurumlar olarak sistem içinde yerlerini almaktadır.
Bu doğrultuda, özellikle gelişmekte olan ülkelerde olduğu gibi Türkiye’de de okul öncesi eğitim kurumları, olumsuz çevre koşullarda yaşayan dezavantajlı bölgelerdeki çocukların diğer çocuklara göre, eksik yöndeki eğitim ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Böylelikle onların ilköğretime mümkün olduğunca eşit koşullarda başlamalarını sağlamak konusunda önemli rol oynamaktadır
Okul öncesi eğitim kurumları çocuklar için bir anlamda “oyun yerleri” olarak düşünülmektedir. Çünkü bu çağda çocukların en önemli gereksinimlerin başında oyun gelmektedir. Çocuklara oyun oynayarak gelişmekte, öğrenmekte ve olgunlaşmaktadır. Bu nedenle çocukların oyun içinde eğitimi bu kurumlarda, planlı ve sistemli bir şekilde gerçekleştirilmektedir. Okul öncesi eğitim kurumları, çocuklar için oyun oynarken, aynı zamanda toplumsal bir ortam hazırlamaktadır.
Toplumsallaşmanın en önemli aracı arkadaşlıktır. Bu çocuklar için evde sadece anne-baba veya kardeşler ile kazanılamayacak bir özellik olarak değerlendirilmektedir. Arkadaşlık kurmayı ve sürdürmeyi çocuklar en iyi, okul öncesi kurum içerisinde öğrenebilir. Çünkü bu kurumlar çocukların yaşıtlarıyla kaynaşmaları açısından doğal bir çevre ortamı özelliği taşımaktadır.
Bunların en iyi şekilde gerçekleştirilebilmesi için çocukların rahatlıkla hareket edebilecekleri genişlikte, kendi ihtiyaçlarını mümkün olduğunca yardımsız karşılayabilecekleri güvenlikte ve eğitim programlarının istenildiği gibi uygulanabilmesine fırsat verecek yeterlilikte bir mekâna ihtiyaç duyulmaktadır. Okul öncesi eğitim kurumlarının, bütün bunlar dikkate alınarak planlanmış belirli fiziksel niteliklere sahip olması gerekmektedir.
